Bespreekbaar maken

Maak gebruik bespreekbaar

Blijf bij de feiten. Benoem dat het verzuim hoger is, dat er conflicten zijn en dat je de persoon in kwestie zo niet kent. Zeg dat je vermoed dat er een onbesproken probleem speelt die deze effecten veroorzaakt. Een probleem dat hij of zij nu in z’n eentje draagt. Daarna bied je hulp aan, in de breedste zin van het woord. Noem het woord verslaving niet, dat geeft vrijwel altijd ontkenning als resultaat. Noem in plaats daarvan woorden als controle verliezen of focus op de achterliggende problematiek zoals depressie. Dat heeft meer kans van slagen. Spreek je verwachtingen helder uit en sluit het gesprek positief en bemoedigend af.

Hoe goed je het ook aanpakt en hoe goed je het ook bedoelt, er bestaat een grote kans dat de gebruiker je hulp toch afslaat. Het is voor hem of haar nu eenmaal makkelijker het probleem niet onder ogen te komen. Dan blijft hij bij ontkenning en smoesjes. Je hulpaanbod strandt.

Interventie met impact

Als ex-gebruikers hebben wij meer succes in zo’n gesprek. We winnen snel het vertrouwen en prikken feilloos door de façade heen. We weten hoe het voelt, raken de juiste snaren en spreken openlijk en herkenbaar over hun probleem. Dat werkt ontwapenend. Voor velen is het een verlossing om eindelijk met iemand te praten die hun situatie oprecht begrijpt.

Zo maken we gebruik bespreekbaar:

1. Telefonische afstemming over de beste aanpak
2. Voorgesprek met leidinggevende en/of HR over de casus
3. Persoonlijk impactgesprek van onze ervaringsdeskundige en medewerker
4. Rondetafelgesprek met medewerker, onze ervaringsdeskundige, leidinggevende en/of HR. Hierin koppelen we terug wat met de medewerker is besproken. Daarna voeren we een open dialoog over wederzijdse verwachtingen en het vervolg.
5. Verslaglegging door Be-Responsible voor het dossier

Lees hoe we de medewerker verder begeleiden >